Hulp geven is veel makkelijker dan hulp vragen, toch?
Het kan iedereen zomaar overkomen. Door veranderingen in je gezondheid, je privé situatie of in je werk. En het kan ook nog eens allemaal samenkomen. Je inkomen wordt (tijdelijk) lager en/of je uitgaven worden hoger. Zolang er nog een reserve is, is het probleem nog niet zo groot. Toch? Maar als het spaargeld op is, dan wordt het wat anders. En wanneer vraag je dan om hulp?
Mijn vader is overleden toen ik 8 jaar was. Gelukkig was er een weduwenuitkering voor mijn moeder. Er was genoeg, maar er moesten wel keuzes gemaakt worden. Zomervakantie? Dat betekende huisoppas zijn voor een oom en tante. Dansles? Helaas, het zat er niet in. Niet alles kon. Dat was niet altijd leuk. Een dagje Efteling? Echt niet. Het heeft mij wel mede gevormd tot de mens die ik nu ben.
In een moeilijke periode ben je soms het overzicht kwijt. Er verandert zoveel, dat ook nog met elkaar te maken heeft. Dan is hulp van iemand anders soms goed. Iemand die naast je staat. Een maatje om je te helpen. Om keuzes te maken. Om zelf weer de boel op orde te hebben. Om het weer zelf te kunnen doen.
Neem de eerste stap. vraag een ander om hulp. Zoals jij het ook vast fijn vindt om een ander te helpen, zo willen zij jou ook helpen.